Sleeping on a cloud
In the evening I read a bit and then dive into the big bed, opened as if it is welcoming me, it feels like sleeping on a cloud.
The next morning I meet Farley, who serves breakfast, with French toast, scrambled eggs, cappuccino and a smile. His name isn’t Indonesian, like he is, but “comes from a cowboy book my father used to read.” Farley has also worked at De L’Europe for centuries, as has porter Ed, who speaks numerous languages. He is currently learning Swedish because he can. He even nosed the Japanese once, as a welcome. But the highlight of his hotel career was surely the visit of opera singer Jessye Norman, years ago. “When she rehearsed in her room, the whole floor seemed to shake.” And then there’s the neatly uniformed head Concierge Evaristo, also known as Eef. He knows how to accommodate almost anything a guest wishes. He’s arranged marriage proposals, organized late-night parties. A guest once wanted to buy a lifelike windmill. Well, Eef made some phone calls. When he almost had arranged everything, the purchase did not go through, but still: service is his middle name. His hobby? Calligraphy. Later in the week I receive an envelope, with my name in graceful letters. Eef writes that he once fulfilled a last wish for a guest. It still moves him when he thinks about it. The more people I get to know, the greater the realization that this is not just a job, but their life.
“Ook The Wunderkammer heeft een plek in De L’Europe, het bloemistenduo verzorgt al het groen in het hotel en heeft een winkel.
Koraal, fossielen, zeldzame planten: een wondere wereld indeed.”
Zuurstof
Voor directeur Edward Leenders geldt dat zeker ook, hij woonde ook een langere tijd in De L’Europe, met zijn gezin. Hij bracht verandering, zuurstof, een nieuwe koers. Mendo werd binnengehaald, een pracht van een boekhandel en creative hub, waar je bij een kop koffie de mooiste boeken kunt doorbladeren. Ze organiseren lezingen en kleine optredens, binnenkort komt er een wereldberoemde artiest, haar naam wordt gefluisterd. Ernaast zit Graziella, een fantastische inpandig Italiaans restaurant, met ingevlogen Italiaanse koks en obers, en plaatjes van gerechten die niet normaal lekker zijn. Een heel geslaagd ideetje van directeur Leenders, want het loopt er storm. Toe maar, een hotel met drie restaurants. Ook The Wunderkammer heeft een plek in De L’Europe, het bloemistenduo verzorgt al het groen in het hotel en heeft een winkel naast restaurant Graziella. Koraal, fossielen, zeldzame planten: een wondere wereld indeed. Dat geldt overigens voor het hele hotel, sinds Nicemakers zich ertegenaan hebben bemoeid. Joyce en Dax Roll, eveneens bewoners, gaven het hotel een totaal andere vibe, richtten de lobby opnieuw in, de aangrenzende zithoekjes, de restaurants, de bar. Denk rijke materialen, unieke objecten, kunst. Nieuw beklede fauteuiltjes, fonkelende kroonluchters, gordijnen van velours. Hoogpolige tapijten, een bijzettafeltje in de vorm van een olifant. Het is alsof je jezelf terugflitst naar de jaren 20 en toch is het van nu. Later komen ook de hotelkamers aan de beurt, hun eigen appartement in het hotel heeft het duo alvast aangepakt. Ik mag kijken en bewonder de luxe zitkuil, de kunst van San Ming en Dan Hellier en de stoffen van Dedar. ‘Vooral ’s avonds is het hier bijzonder, vertellen Joyce en Dax, ‘als de stadsgeluiden dempen, we uitkijken op het Cineac en Tuschinski, terwijl de kaarsen in onze kamer weerspiegelen in het raam.’ Ik weet inmiddels precies wat het nog altijd verliefde designduo bedoelt.
